இளர்/உலர்த் தன்மையால் பயிர்களில் ஏற்படும் இரண்டு முக்கியமான விளைவுகள்

பயிரின் நீர் உறிஞ்சும் சக்தியைக் குறைப்பதால் பயிர்கள் வளர்ச்சிக் குன்றிக் காணப்படும். இந்த விளைவு இளர் உலர்த் தன்மையால் ஏற்படும்.

பயிர்களில் உப்புகள் உள்ளே நுழைவதால், அதனுடைய சுவாசப்பகுதி பாதிக்கும். இதனால் இலைகளின் பாதிப்பு ஏற்பட்டு, வளர்ச்சிக் குன்றும்.

இளர்/உலர் தன்மையால் பயிர் வளர்ச்சியில் ஏற்படும் பாதிப்பு

இளர் / உலர் தன்மையால் முளைப்புத் திறன் மூன்று விதத்தில் பாதிக்கப்படும்.
மண் கரைசலின் சவ்வூடு பரவல் அழுத்தம் அதிகரிப்பதால் விதையின் உள்ளே நீர் உறிஞ்சுவதைத் தடுக்கிறது. சில உப்புக்கள் விதைக்கரு மற்றும் நாற்றங்காளுக்கு நஞ்சு விளைவிக்கக் கூடியதாகும். கார்பனேட், நைட்ரேட், சல்பேட் போன்ற உப்புகள் விதை முளைப்புக்கு பாதகம் விளைவிக்கின்றன. இளர் / உவர் தன்மையால் சேமிக்கும் பொருட்களின் வளர்சிதை மாற்றம் தடைபடுகிறது. புரோட்மின்களை கரையும் நைட்ரஜனாக மாற்றும். இதை இளர் /உலர் தன்மையால் நியூளிக் அமிலங்கள் மற்றும் ஆர்.என்.ரவின் இணைவு தாமதப்படுகிறது. கிளைஆக்ஸி சோமல், மேலேட் மற்றும் ஐசோசிட்ரேட் லையோஸ் போன்ற நொதிகளின் செயல்கள் தடுக்கப்படுவதால், விதைகளில் கிளிசரைடுகளின் அளவு குறையும் மற்றும் அதிகளவில் கொழுப்பு அமிலங்கள் சேரும்.

2. தாவர வளர்ச்சி

மண் மற்றும் வேர்ப் பகுதிகளில் அதிகளவு அயன்கள் இருப்பதால் பயிர்களில் நீரை உறிஞ்ச முடியாது. ஆகவே பயிர்களில் நீர்ப் பற்றாக்குறை நிலைமை தோன்றும். இதையே வினையியல் வறட்சி என்கிறோம்.
தாவர வளர்ச்சியின் போது, உப்பு கலந்த நீரால் இலைத் துளைகள் மூடப்படுகின்றன. இதனால் கார்பனேட் ஆக்ஸைடின் சேர்ப்பு மற்றும் சுவாசம் குறைகிறது. இலையின் பரப்பளவு குறைவதால், வெளிச்சம் படுவதும் குறைகிறது. ஆகவே ஒளிச் சேர்க்கையின் அளவும் பாதிக்கப்படுவதால், சுவாசிப்பதும், அங்ககப் பொருள் சேர்ப்பும் குறைகிறது.

பயிரில் சோடியம் மற்றும் குளோரினின் அளவு அதிகரிப்பதால், ஒளிச் சேர்க்கை தடுக்கப்படுகிறது. ஒளிச் சேர்க்கை எலக்ட்ரான் பரிமாற்றம் உப்புகளுக்கு சாதகமாக இல்லாமல் இருந்தாலும், கார்பன் வளர்ச்சிதை மாற்றம் அல்லது ஒளிச்சேர்க்கையும் பாதிக்கப்படும். சோடியம் குளோரைடு இருப்பதால் ஒளிச்சேர்க்கை நொதி அல்லது கார்பன் சேர்பிற்கான நொதியும் மிகவும் பாதிக்கப்படும்.

இளர் / உலர் தன்மை நிலையில், பூப்பது தாமதமாகும். இனப்பெருக்க அமைப்புகளான, பூக்களின் எண்ணிக்கை / கதிரின் எண்ணிக்கை அளவு குறையும். உப்புகளின் படிவு அதிகம் இருப்பதால், வளர்சிதை மாற்றங்களான புரோடீன் இணைப்பு, அமினோ அமிலங்கள், சர்க்கரை, ஸ்டார்ச், மற்றும் இதர அங்ககப் பொருட்களிலும் மாற்றம் ஏற்படும். இயல்பான வளர்சிதை மாற்றத்தில் இடர்பாடு ஏற்படுவதால் வளர்சிதை மாற்ற காரணிகள் உற்பத்தி செய்யப்படும் இடத்திலிருந்து இனப்பெருக்க வளர்ச்சிக்கான இடத்திற்கு செல்வதற்கான போக்குவரத்து தடைபடும். இதனால் பயிர்விளைச்சல் மிக அதிகஅளவு குறையும். ஊட்டச்சத்துக்களின் அளவு சரிசமமாக இல்லாமல் இருந்தால், ஹார்மோன் சோர்வு தடைபடும். இதனால் பயிர் உற்பத்தியின் அளவும், தரமும் குறையும்.  இளர் / உவர் தன்மைக்கேற்ற பயிரின் அமைப்புகள் உப்புகளின் அதிக அடர்த்தியைப் பொறுத்து, 2 உபரிய பகுதிகளாக பயிர்கள் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.

1. ஹாலோபைட்

அதிக இளர்  / உலர் தன்மை உள்ள நிலைகளில் வளரக்கூடிய பயிர்களை உப்புத் தன்மையைத் தாங்கக் கூடிய பயிர்கள் என்றழைக்கிறோம். அவை   இளர்  / உலர் தன்மையை இயற்கையாகவே கொண்டவை.

இளர்  / உலர் தன்மை உள்ள நிலங்களில் வளர முடியாதவை மற்றும் மிகவும் பாதிப்புக்குள்ளாபவை. இவற்றையே கிளைக்கோபைட்டுகள் என்கிறார்கள். இதனால் இலையின் நிறம் மாறும். உலர் எடை குறையும்.
மக்காச்சோளம், வெங்காயம், எலுமிச்சை, லெடியூஸ் மற்றும் பீன்ஸ் வகைகள் உப்புத் தன்மைக்கு அதிகம் பாதிப்புக்குள்ளாகும் பயிர்கள். பருத்தி மற்றும் பார்லி போன்றவை மிதமான பாதிப்புக்குள்ளாபவை. சர்க்கரை வள்ளிக் கிழங்கு, பேரிச்சை அதிகளவு உப்புத் தன்மையை தாங்கக் கூடியவை.